Nienaganne maniery, charakterystyczna wymowa, szpilki, ekstrawaganckie kreacje, makijaż i biżuteria. Bohaterka filmu Sylvii Vollenhoven i Fredrika Gerttena to bardzo stylowa gwiazda, choć nie świeci na firmamencie biznesu ani mody. Z początku biznesowi giganci wydają się ją wręcz z dobrotliwym uśmiechem lekceważyć. Popełniają błąd – mają przed sobą obrończynię praw człowieka pierwszej wielkości, wybitną i nieustępliwą. Mariette Lefferink nosi ozdoby tylko ze sztucznego złota, bo czuje, że to prawdziwe jest brudne. Prawie dosłownie – używany przy jego wydobyciu uran wiatr roznosi z hałd – złowrogiej pamiątki po złotej przeszłości Johannesburga – i osadza na wszystkim dokoła. Właściciele wielkich kopalń ani państwo nie czują się odpowiedzialni za tragiczne skutki dla mieszkańców sąsiadujących z kopalniami ubogich dzielnic miasta. Z autoironią, ale i charakterystyczną pewnością siebie Mariette, była świadkini Jehowy, mówi: “Myślę, że być może Bóg stracił zainteresowanie ludzkością. I dlatego czuję, że teraz moim obowiązkiem jest wyjść z domu i spróbować przywrócić trochę poczucia sprawiedliwości.”

Maciej Nowicki